กรณี ลูกจ้างถูกเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม นั้น อาจเข้าข่าย การเลิกจ้างไม่เป็นธรรม และ/หรือ ฝ่าฝืนกฎหมายแรงงาน

กรณี ลูกจ้างถูกเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม นั้น อาจเข้าข่าย การเลิกจ้างไม่เป็นธรรม และ/หรือ ฝ่าฝืนกฎหมายแรงงาน ซึ่งลูกจ้างสามารถเรียกร้องสิทธิตามกฎหมายได้ โดยมีหลักกฎหมายสำคัญดังนี้:

⸻

✅ กฎหมายแรงงานที่เกี่ยวข้อง

1. พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541

โดยเฉพาะบทเกี่ยวกับ “การเลิกจ้าง”

• มาตรา 17 และ 119–127

กล่าวถึงการเลิกจ้างที่ชอบธรรมและไม่ชอบธรรม เช่น ไม่แจ้งล่วงหน้า, ไม่มีเหตุผลสมควร

• มาตรา 17 วรรคสอง

การเลิกจ้างต้องบอกกล่าวล่วงหน้าไม่น้อยกว่า 1 งวดการจ่ายค่าจ้าง หรือจ่ายแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า

• มาตรา 118

ลูกจ้างมีสิทธิได้รับ “ค่าชดเชย” ตามอายุงาน

(หากไม่ใช่กรณีไล่ออกเพราะทำผิดร้ายแรง)

อายุงาน ค่าชดเชยขั้นต่ำ

< 120 วัน ไม่ได้รับ

120 วัน – <1 ปี 30 วัน

1 ปี – ❤ ปี 90 วัน

3 ปี – <6 ปี 180 วัน

6 ปี – <10 ปี 240 วัน

≥ 10 ปี 300 วัน

≥ 20 ปี 400 วัน

⸻

2. พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 (กรณีเป็นสถานประกอบการมีสหภาพแรงงาน)

ห้ามเลิกจ้างลูกจ้างเพราะมีส่วนร่วมในสหภาพฯ หรือใช้สิทธิทางกฎหมาย เช่น ยื่นคำร้อง หรือร้องเรียน

⸻

3. ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 575–586

ว่าด้วยสัญญาจ้างแรงงาน หากมีการเลิกจ้างโดยไม่ชอบ ลูกจ้างอาจฟ้องเรียก ค่าเสียหาย ได้

⸻

✅ ตัวอย่างการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม เช่น

• เลิกจ้างโดยไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้าตามที่กฎหมายกำหนด

• ไม่มีเหตุผลอันสมควร เช่น แค่ไม่พอใจส่วนตัว หรือกล่าวหาลอยๆ

• เลิกจ้างหลังลูกจ้างใช้สิทธิตามกฎหมาย เช่น ลาคลอด ลาป่วย ฯลฯ

• เลิกจ้างเพราะร้องเรียนหรือเรียกร้องสิทธิ

⸻

✅ สิทธิที่ลูกจ้างอาจเรียกร้องได้:

1. ค่าชดเชยตามกฎหมายแรงงาน (ตามอายุงาน)

2. ค่าแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า

3. ค่าจ้างค้างจ่าย / วันลาพักร้อนสะสม

4. ค่าเสียหายจากการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม (ตามดุลพินิจศาลแรงงาน)

⸻

✅ ลูกจ้างควรดำเนินการอย่างไร:

1. ยื่นคำร้องต่อสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน (ภายใน 90 วัน)

2. หรือ ฟ้องคดีต่อศาลแรงงาน (ภายใน 1 ปี)